Zaburzenia seksualne – objawy i leczenie w gabinecie psychologicznym

Zaburzenia seksualne wymagają leczenia farmakologicznego jedynie w przypadku leżących u ich podłoża zmian organicznych czy anatomicznych. Najczęściej za zaburzenia życia seksualnego odpowiedzialne są czynniki natury psychologicznej, a trudności przeżywane przez pacjenta mają znacznie bardziej złożony charakter i nie ograniczają się jedynie do sfery seksualnej. Ważną rolę w samym akcie seksualnym odgrywają uczucia przeżywane wobec partnera seksualnego jaki i stosunek do samego siebie i własnej seksualności. Znaczące w tworzeniu intymnych więzi z drugim człowiekiem mają pierwsze doświadczenia seksualne, stanowiące matrycę późniejszych relacji intymnych.

Przejawy zaburzenia aktu seksualnego:

– impotencja czynnościowa – niemożność uzyskania erekcji członka w stopniu pozwalającym na odbycie pełnego stosunku seksualnego; może lecz nie musi współwystępować z obniżeniem popędu seksualnego;
– przedwczesny wytrysk – w przypadku mężczyzn
– anorgazmia psychogenna
– odczuwanie bólu w trakcie stosunku seksualnego u kobiet

Zaburzenia seksualne – leczenie

Zaburzenia życia seksualnego jak impotencja i anorgazmia są tylko jednym z przejawów trudności w funkcjonowaniu i nie należy go rozpatrywać w oderwaniu od całości życia psychicznego człowieka. Zaburzenia seksualne są jednym z objawów depresji, często towarzyszą zaburzeniom lękowym, nerwicy, jak również skarżą się na nie pacjenci z zaburzeniami osobowości. Do nadmiernego pobudzenia seksualnego dochodzi niekiedy w przypadku choroby afektywnej dwubiegunowej w fazie maniakalnej oraz w niektórych stanach psychotycznych. Obniżenie popędu seksualnego towarzyszy chorobom somatycznym, gdy występuje ogólna niedyspozycja fizyczna, ból, osłabienie. Pacjenci zgłaszający się do lekarza pierwszego kontaktu lub do seksuologa z powodu impotencji czy anorgazmii są tak mocno skoncentrowani na tej, skądinąd bardzo ważnej sferze życia każdego człowieka, że trudno im dostrzec inne przejawy trudności emocjonalnych występujące w ich codziennym życiu. Paradoksalnie nadmierna koncentracja pacjenta na trudności seksualnej i próby jej przezwyciężenia nasilają te trudności na zasadzie błędnego koła. Psychoterapia indywidualna jest właściwym sposobem leczenia osób z czynnościowymi zaburzeniami seksualnymi. Terapia psychologiczna uwzględnia całokształt przeżyć pacjenta i pozwala przyjrzeć się jego trudnościom w szerszym kontekście.