Kryzys emocjonalny Kraków

Kryzys emocjonalny jest stanem nagłej utraty homeostazy wewnętrznej, zachwianiem równowagi psychicznej, wywołanej niespodziewanym zdarzeniem, zmianą rzeczywistości, w której żyjemy lub zmianą zachodzącą w nas samych. Kryzys emocjonalny pojawia się, gdy zostaje zagrożona realizacja podstawowych potrzeb człowieka bądź zablokowana zostaje realizacja jego ważnych życiowo celów. Osobom, będącym w kryzysie często towarzyszy poczucie bezradności i braku wpływu na sytuację, w której się znaleźli. Czują, że nie dysponują odpowiednimi umiejętnościami, siłą i determinacją konieczną do poradzenia sobie z wymogami zmieniającej się rzeczywistości.

Kryzys emocjonalny – rodzaje:

• kryzys rozwojowy – poprzedzony jest wejściem danej osoby w kolejny etap rozwoju, podejmowaniem kolejnych ról życiowych
• kryzys egzystencjalny – jest związany z dokonywaniem negatywnego bilansu życiowego, np. kryzys wieku średniego
• kryzys sytuacyjny
• trauma

Kryzys emocjonalny jako droga do rozwoju

Pewne trudności z przystosowaniem do nowych warunków świata zewnętrznego są zjawiskiem naturalnym. Kryzysy wytyczają drogę ludzkiej egzystencji i rozwoju. W momencie narodzin noworodek zmienia środowisko z bezpiecznego i optymalnie zaspakajającego jego potrzeby na nowe, nieznane i dostarczające frustracji. Kolejne kryzysy rozwojowe wynikają z naturalnej konieczności zmiany pełnionej roli życiowej: z pozycji dziecka wchodzimy w rolę dorosłego, z roli studenta w rolę pracownika, partnera seksualnego i życiowego, rodzica i opiekuna, aż wreszcie z pozycji człowieka w okresie produktywnym w rolę seniora. Każdorazowy etap przejścia z jednej roli w drugą wymaga porzucenia lub utracenia tego co znane, bezpieczne i gratyfikujące, zmianę nawyków i przyzwyczajeń na rzecz nowego i nieznanego. W czasie adaptowania się do nowej sytuacji jednostka może przeżywać konflikty między różnymi dążeniami, smutek i depresyjność wynikające z udaremnienia pewnych zamierzeń, lęk i opór przed zmianą, lecz gdy dąży do uzyskania względnego kompromisu między wymogami sytuacji a własnymi oczekiwaniami jest to przejawem zdrowia psychicznego.

Kryzys emocjonalny – kiedy szukać pomocy specjalisty?

Sytuacja trudna konfrontuje człowieka z jego poziomem ogólnego przystosowania tj. umiejętnością utrzymania pewnej równowagi między własnymi potrzebami, dążeniami a rzeczywistością zewnętrzną w tym środowiskiem społecznym. Jeśli jednak jednostka nie podejmuje działań zaradczych bądź są one nieadekwatne lub niewystarczające, a sytuacja się zaostrza i staje się coraz bardziej krytyczna, mówimy o jej zaburzeniach w przystosowaniu. Osoby będące w kryzysie kierując się do psychologa poszukują wsparcia i pomocy w zrozumieniu swojej sytuacji, odkryciu najkorzystniejszych rozwiązań oraz pogodzeniu się ze stratą.  Gdy dochodzi do niepowodzenia w pełnieniu nowych ról, w odnajdowaniu się w nowych, często kryzysowych sytuacjach mogą ujawnić się trudności emocjonalne i psychiczne jednostki od depresji, zaburzeń lękowych, nerwicy, zaburzeń psychosomatycznych i somatyzacyjnych, trudności z adaptacją wynikające z zaburzenia osobowości po zaburzenia psychotyczne. W takiej sytuacji psychoterapia indywidualna jest właściwą metodą leczenia.